Γράφει η Μελίνα Στυλιανού
ΣΚΛΗΡΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
ΤΟΣΕΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΠΑΛΙ
ΜΕΣ ΤΟ ΜΕΘΥΣΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΑΛΗ ΣΑΓΑΠΩ
ΚΑΘΕ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΕΣΕΝΑ ΝΑΙ ΘΥΜΑΜΑΙ
ΚΑΙ ΣΑΓΑΠΑΝΕ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΜΟΝΟΣ ΕΓΩ
ΣΚΛΗΡΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΕΧΩ
ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΠΑΛΙ ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ
ΠΙΚΡΗ ΖΩΗ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΠΑΛΙ
ΚΑΙ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΖΑΛΗ
ΣΚΛΗΡΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΝΟΣ ΒΡΙΖΩ
ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ ΠΑΛΙ ΕΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΛΠΙΖΩ
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΣΟΥΝΑ ΕΔΩ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ
ΚΙ ΣΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ
ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΖΗΤΑΩ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ
ΤΟΣΕΣ ΒΡΑΔΙΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΡΘΕΙΣ ΣΕ ΜΕΝΑ
ΤΟΣΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
ΜΑ ΑΥΤΗ Η ΕΙΚΟΝΑ ΜΕ ΠΟΝΑΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΜΟΝΟΣ ΕΓΩ
Ματαιότητα ζωής
Ματαιότητα ζωής,
Η κάθε καλημέρα,
Να ξεκινάς να χάνεσαι,
Μπροστά σε μια ημέρα,
Βάσανα, πίκρες, και καημοί,
Βαθιά μες την ψυχή μου,
Θέλω να ζήσω ελεύθερα,
Μέσα σε μια στιγμή mou,
Ειν' η ελπίδα αβέβαιη,
Δίχως λόγο κανένα,
Και πόνεσα και δάκρυσα,
που πίστεψα στο ψέμα,
Θέλω να ζήσω μια στιγμή,
Θέλω να ηρεμίσω,
Κι αυτό το δώρο η ζωή,
Δεν μου το παίρνει πίσω
Ίσως αργά κατάλαβα,
Πως ζω μες το γιατί,
Και δεν απολαμβάνω,
Την κάθε μου στιγμή,
Δεν ξέρω δεν γνωρίζω,
Τι κρύβω στην ψυχή,
Μα ξέρω τι θα γίνει,
Σε τούτη τη στιγμή.
Θ' ανοίξω τα φτερά μου,
Θα πάω εκεί ψηλά,
Και κάθε έννοια που' χω,
Αφήνω μακριά.
Δεν θέλω να γιορτάσω,
Δεν θέλω να πονώ,
Ένα μονάχα θέλώ,
Να ζήσω ότι αγαπώ.
Μου Αρέσει
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου