Γράφει η Κωνσταντίνα Π.
Αρχικά είναι καλό να είμαστε εξαρτημένοι; Μήπως είναι απαραίτητο να είμαστε εξαρτημένοι για να επιβιώσουμε σε αυτόν τον κόσμο;
Ας μιλήσουμε αρχικά για την εξάρτηση που νιώθουμε για τους γύρω μας. Σίγουρα το να επιθυμούμε την επαφή με άλλους ανθρώπους είναι κάτι το εντελώς επιθυμητό.Ο άνθρωπος άλλωστε είναι από την φύση του κοινωνικό ον. Όμως πολλές φορές χωρίς να το καταλάβουμε προσκολλούμαστε σε ανθρώπους σε τέτοιο βαθμό που όχι μόνο ενοχλούμε αλλά καμιά φορά,προκαλούμε με αυτόν τον τρόπο το να φύγει ο άλλος από κοντά μας,χωρίς να καταλαβαίνουμε τον λόγο.
Όπως είπαμε και σε προηγούμενο άρθρο, οι άνθρωποι νιώθουμε έντονους φόβους μέσα μας, οι οποίοι δεν μας αφήνουν να αναπνεύσουμε. Αυτοί οι φόβοι, δεν μας δίνουν πολλές φορές το δικαίωμα της επιλογής στο τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θέλουμε. Ξεκινάμε μια συντροφική σχέση με όλες τις καλές προθέσεις μας, μα στην πορεία η δική μας ανασφάλεια,ο δικός μας εγωισμός, κάνει την σχέση καταπιεστική,με αποτέλεσμα να ζηλεύουμε συνεχώς, καταλήγοντας έτσι σε μια αυτοκαταστροφική σχέση. Ελέγχουμε συνεχώς τις κινήσεις του άλλου πιστεύοντας ότι έτσι θα καταφέρουμε να κρατήσουμε τον άλλον κοντά μας. Έχουμε ξεχάσει όμως ότι αναφερόμαστε σε σχέση(σχέση= επιθυμία και των δύο σε παράλληλη ζωή). Κανείς δεν πρόκειται να μείνει κοντά μας όταν νιώθει ότι καταπιέζεται. Έτσι λοιπόν δημιουργούμε μια σχέση εξάρτησης που μας κάνει ψυχικά ευάλωτους. Μη δίνοντας αέρα σε αυτήν την σχέση, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να πνίξουμε τους εαυτούς μας.
Και ναι, αυτή είναι μια σχέση ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ...
Εξαρτημένοι όμως, είμαστε όχι μόνο με ανθρώπους άλλα και με άψυχα αντικείμενα. Τα τελευταία χρόνια το ίντερνετ μπαίνει όλο και περισσότερο στη ζωή μας, παρέχοντάς μας όλο και περισσότερες <<ευκολίες>>. Π.χ. αγορές online, δουλειά μέσω Ιντερνετ, ψυχαγωγία (chat,παιχνίδια),ενημέρωση και πολλά άλλα...Μήπως όμως πολλές φορές παρατηρούμε απο τον εαυτό μας ότι χάνουμε το μέτρο?
Το ίντερνετ παρέχει σχεδόν ΤΑ ΠΑΝΤΑ... Και τα παρέχει απο τον καναπέ του σπιτιού μας. Αυτός είναι και ο λόγος που περνάμε ώρες ατελείωτες μπροστά από μια οθόνη προσπαθώντας να αξιοποιήσουμε αυτήν την ευκαιρία που νιώθουμε ότι μας δίνεται. Όμως χωρίς να το καταλάβουμε γινόμαστε εξαρτημένοι από ένα κουτί. Χάνουμε τις απλές καθημερινές συνήθειες που είχαμε, όπως το να πάρουμε έναν φίλο να πάμε για ψώνια, έχοντας έτσι την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε με έναν άνθρωπο.Τα παιδιά στις μέρες μας, δεν συμμετέχουν τόσο σε παιχνίδια στις αυλές παρά μόνο νοητικά μέσα από έναν H/Y. Οι έφηβοι στην Αμερική, ηλικίας 12-17 ετών είναι χρήστες του διαδικτύου σε ποσοστό 95% και χρησιμοποιούν τα social media σε ποσοστό 80%!! Είναι καλό λοιπόν να χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο και όχι να μας χρησιμοποιεί.
Εξαρτήσεις υπάρχουν πολλές. Θα πρέπει όμως να προσπαθούμε να ζούμε καμιά φορά και χωρίς αυτές. Όλοι οι άνθρωποι είτε το θέλουμε,είτε όχι, έχουμε τις δικές μας εξαρτήσεις. Δεν είναι τόσο κακό αυτό,αρκεί να γνωρίζουμε για το ποιές είναι αυτές οι εξαρτήσεις και να προσπαθούμε μέρα με τη μέρα να απελευθερωνόμαστε όλο και περισσότερο απο αυτές...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου