Νέα Υόρκη
Ένα νέο γονίδιο που παίζει καθοριστικό ρόλο στην παχυσαρκία ανακάλυψε διεθνής ερευνητική ομάδα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στοNature. Το γονίδιο IRX3 εκφράζεται σε έκείνη την περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει τη διατροφή.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γενετιστή Μαρτσέλο Νομπρέγκα τουΠανεπιστημίου του Σικάγο, πιστεύουν μάλιστα ότι μέχρι σήμερα ήταν λάθος η εστίαση της προσοχής της επιστημονικής κοινότητας στο γονίδιο FTO που ανακαλύφθηκε το 2007 και έχει σχετιστεί με την παχυσαρκία.
Σύμφωνα με τα νεότερα δεδομένα, το νέο γονίδιο IRX3 αλληλεπιδρά μεν με το FTO αλλά παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην παχυσαρκία, ενώ το FTO έχει πιο περιφερειακό ρόλο.
Πιο αναλυτικά, οι μεταλλάξεις στο FTO είχε διαπιστωθεί ότι αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη τύπου ΙΙ και παχυσαρκίας στους ανθρώπους και στα πειραματόζωα και αναπόφευκτα, το εν λόγω γονίδιο είχε θεωρηθεί κατ' εξοχήν «ένοχο» για τα περιττά κιλά.
Όμως η νεότερη μελέτη, που εξέτασε πιο προσεκτικά τη «γενετική γειτονιά» του FTO, εντόπισε λίγο στο ίδιο χρωμόσωμα, το γονίδιο IRX3, που φαίνεται να παίζει πολύ πιο σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του ενεργειακού μεταβολισμού και στη διατροφική συμπεριφορά.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, τα ποντίκια που δεν διαθέτουν καθόλου στο DNA τους το νέο γονίδιο IRX3, ζυγίζουν περίπου 30% λιγότερο, σε σχέση με εκείνα στα οποία το IRX3 είναι πλήρως λειτουργικό, δεν παίρνουν βάρος όταν διατρέφονται με πολλά λιπαρά, ενώ τα ζώα με το IRX3 αποκτούν σχεδόν διπλάσιο βάρος, δεν εμφανίζουν μεταβολικές διαταραχές όπως ο διαβήτης, επειδή ρυθμίζουν καλύτερα τη γλυκόζη στο αίμα τους και, επιπλέον, διαθέτουν στον οργανισμό τους περισσότερο από το καφέ λίπος.
Τα ίδια θετικά αποτελέσματα επιτεύχθηκαν και όταν οι επιστήμονες ανέστειλαν σκοπίμως τη λειτουργία του εν λόγω γονιδίου στον εγκέφαλο των ποντικιών, που το διέθεταν στο γενετικό υλικό τους.
«Τα στοιχεία δείχνουν ότι το IXR3 ελέγχει τη μάζα του σώματος. Οποιαδήποτε σχέση ανάμεσα στο FTO και στην παχυσαρκία φαίνεται να οφείλεται στην επιρροή του IXR3», εξηγεί ο Δρ Μαρτσέλο Νομπρέγκα.
Οι ερευνητές ήδη μελετούν με ποιούς τρόπους το συγκεκριμένο γονίδιο αλληλεπιδρά με άλλα γονίδια και μόρια που ρυθμίζει, με την ελπίδα ότι τελικά θα καταστεί δυνατό να βρεθούν νέες φαρμακευτικές θεραπείες κατά της παχυσαρκίας και του διαβήτη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γενετιστή Μαρτσέλο Νομπρέγκα τουΠανεπιστημίου του Σικάγο, πιστεύουν μάλιστα ότι μέχρι σήμερα ήταν λάθος η εστίαση της προσοχής της επιστημονικής κοινότητας στο γονίδιο FTO που ανακαλύφθηκε το 2007 και έχει σχετιστεί με την παχυσαρκία.
Σύμφωνα με τα νεότερα δεδομένα, το νέο γονίδιο IRX3 αλληλεπιδρά μεν με το FTO αλλά παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην παχυσαρκία, ενώ το FTO έχει πιο περιφερειακό ρόλο.
Πιο αναλυτικά, οι μεταλλάξεις στο FTO είχε διαπιστωθεί ότι αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη τύπου ΙΙ και παχυσαρκίας στους ανθρώπους και στα πειραματόζωα και αναπόφευκτα, το εν λόγω γονίδιο είχε θεωρηθεί κατ' εξοχήν «ένοχο» για τα περιττά κιλά.
Όμως η νεότερη μελέτη, που εξέτασε πιο προσεκτικά τη «γενετική γειτονιά» του FTO, εντόπισε λίγο στο ίδιο χρωμόσωμα, το γονίδιο IRX3, που φαίνεται να παίζει πολύ πιο σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του ενεργειακού μεταβολισμού και στη διατροφική συμπεριφορά.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, τα ποντίκια που δεν διαθέτουν καθόλου στο DNA τους το νέο γονίδιο IRX3, ζυγίζουν περίπου 30% λιγότερο, σε σχέση με εκείνα στα οποία το IRX3 είναι πλήρως λειτουργικό, δεν παίρνουν βάρος όταν διατρέφονται με πολλά λιπαρά, ενώ τα ζώα με το IRX3 αποκτούν σχεδόν διπλάσιο βάρος, δεν εμφανίζουν μεταβολικές διαταραχές όπως ο διαβήτης, επειδή ρυθμίζουν καλύτερα τη γλυκόζη στο αίμα τους και, επιπλέον, διαθέτουν στον οργανισμό τους περισσότερο από το καφέ λίπος.
Τα ίδια θετικά αποτελέσματα επιτεύχθηκαν και όταν οι επιστήμονες ανέστειλαν σκοπίμως τη λειτουργία του εν λόγω γονιδίου στον εγκέφαλο των ποντικιών, που το διέθεταν στο γενετικό υλικό τους.
«Τα στοιχεία δείχνουν ότι το IXR3 ελέγχει τη μάζα του σώματος. Οποιαδήποτε σχέση ανάμεσα στο FTO και στην παχυσαρκία φαίνεται να οφείλεται στην επιρροή του IXR3», εξηγεί ο Δρ Μαρτσέλο Νομπρέγκα.
Οι ερευνητές ήδη μελετούν με ποιούς τρόπους το συγκεκριμένο γονίδιο αλληλεπιδρά με άλλα γονίδια και μόρια που ρυθμίζει, με την ελπίδα ότι τελικά θα καταστεί δυνατό να βρεθούν νέες φαρμακευτικές θεραπείες κατά της παχυσαρκίας και του διαβήτη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου