Γράφει η Στέλλια Ρ.
- είναι όντως για παιδιά ? -
Απέναντι απο το σπίτι μου υπάρχει ένα υπέροχο πάρκο παιδικής χαράς.
Τα τελευταία χρόνια που κατοικώ εδώ,μόνο πάρκο παιδικής χαράς
δεν μπορεί να το πει κάποιος,με όλα όσα τυχαίνει να βλέπω.
Υπάρχει μια υπέροχη πινακίδα όπου αναγράφεται
¨ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ¨!
Και φυσικά η πινακίδα αγνοήτε παντελώς εντελώς απο τους ζωόφιλους γείτονες.
Πού να πάει η κυρία το σκυλάκι να κάνει όλες τις φυσικές του ανάγκες?
Στο σαλόνι της?Όχι βέβαια,εννοήτε στο πάρκο!
Πού θα πάει όμως και η μητέρα το παιδάκι της για να παίξει?Εννοήτε στο ίδιο πάρκο!
Ποιός προηγείται ή ποιός έχει δίκιο?Βάση εγκαταστάσεων και πινακίδας,
δηλαδή κούνιες,τσουλίθρες,παγκάκια κ.ο.κ,θεωρώ πως το παιδάκι πρέπει να πάει.
Γιατί όμως η οποιαδήποτε κυρία ζωόφιλη πρέπει να κόψει την έξοδο και την διασκέδαση
που παρέχει μια παιδική χαρά σε παιδάκια προσχολικής ή σχολικής ηλικίας?
Και θα μου κόψει - προσωπικά - την έξοδο,γιατί δεν θα πάω το παιδί μου να παίξει εκεί που αφήνει
ακαθαρσίες το ζωντανό της,για να μην της λερώσει εκείνης το σπίτι.
Γιατί να ΜΗΝ σέβεται εκείνη το παιδί μου?
Και άντε και το 'φερε!Ωραία,ας συνυπάρξουμε όλοι μαζί ειρηνικά.Πάρε κυρία μου
μια σακουλίτσα και αν του'ρθει του ζώου,συνέλλεξέ τα και στα απορρίματα..
Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι?
Για ποιό λόγο να στερούμε στα παιδιά την μοναδική ανάγκη και χαρά που έχουν
και είναι το παιχνίδι??
Τώρα θα μου πεις η νοοτροπία του Έλληνα!
Δεν πιστεύω πως είναι όλοι έτσι!Και αν ναι,τότε καιρός είναι να αλλάξουμε!
Όταν θα σεβαστούμε τον διπλανό μας,μόνο τότε θα 'χουμε σεβαστεί και τον εαυτό μας!
Οι φορές που έχω πάει τους δύο μικρούς μου γιούς στο συγκεκριμένο πάρκο
δεν ξεπερνάνε τις δέκα,τα τελευταία πέντε χρόνια που βρίσκομαι εδώ.
Αναγκάζομαι να πηγαίνω σε δημόσιες φυλασσόμενες κούνιες,αρκετά μακρυά απο το σπίτι μου ή
σε ιδιωτικούς παιδοτόπους που και αυτό δεν είναι πάντα εφικτό.
Δεν μου αρέσει καθόλου που έχω ένα υπέροχο πάρκο απέναντι μου και εξαιτίας ορισμένων ασυνήδειτων,
δεν μπορούν να το χαρούν τα παιδιά μου και όχι μόνο.Προσωπικά έχω ενημερώσει παλαιότερα
τον δήμο για παρόμοια προβλήματα και βανδαλισμούς που είχαν συμβεί κάποτε,
αλλά αν εξαιρέσω μία επιδιόρθωση που έκαναν μέτα απο αρκετούς μήνες,τίποτα άλλο δεν άλλαξε!
Και να'μαστε στο σήμερα..Απόγευμα σαββάτου και ναι,έγινε η διαφορά επιτέλους.Πίνοντας τον καφέ μου
παρατηρώ έναν νεαρό με ένα χαριτωμένο σκυλάκι να συλλέγει τις ακαθαρσίες του κατοικιδίου του
με μία πράσινη σακουλίτσα και να την τοποθετεί στον κάδο!Χάρηκα πολύ που το είδα αυτό.
Σκέφτηκα πως κάποιος θα τον δει και ίσως τον αντιγράψει.Και ένας να το κάνει,θα είναι κάτι.
Το άρθρο αυτό δημιουργήθηκε με αφορμή αυτό το νέο παιδί -που το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα
ήταν ή οτι σπουδάζει στο εξωτερικό(και βλέπει πώς συμπεριφέρονται) ή οτι δεν είναι Έλληνας! -
Απλά του λέω - χωρίς να τον γνωρίζω - συγχαρητήρια για το αυτονόητο ως προς εκείνον και παράλληλα
δυσνόητο για κάποιους άλλους!
Στέλλια Ρ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου