Μια σχέση χρειάζεται δύο για να κρατηθεί. Όταν παλεύει μόνο ο ένας για να την σώσει τότε τα πράγματα γίνονται απλά, αρκεί ο άλλος να θέλει να το καταλάβει: αυτή η σχέση δεν υφίσταται πλέον από πλευράς συναισθήματος. Ίσως να υπάρχει μόνο από συνήθεια, αλλά αυτό δεν λέγεται σχέση αλλά συμβίωση. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει μια παρακμή στην σχέση, η οποία φέρνει τα πραγματικά προβλήματα….
Λένε πως ο καπετάνιος είναι ο τελευταίος που αφήνει το πλοίο σε μια τρικυμία, όμως κάποια στιγμή το αφήνει για να σώσει τον εαυτό του, αφού δεν μπορεί να σώσει τίποτα άλλο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και σε μια σχέση που αισθάνεται μόνο ο ένας. Η φυγή του άλλου είναι σαν μια τρικυμία για την σχέση και έρχεται να ταράξει τα δεδομένα αυτής, απογοητεύοντας ή και πληγώνοντας πολλές φορές τον άλλον. Λέγοντας φυγή εννοώ την συναισθηματική απομάκρυνση του ενός από τους δύο. Τότε αυτός που μένει να αισθάνεται παλεύει να σώσει την σχέση του, όμως σε μια τέτοια μάχη συνήθως ξεχνάει τον εαυτό του.
Τελικά μπορεί μια τέτοια σχέση να σωθεί ή απλά συνεχίζοντας την φέρνεις την ‘παράλυση’ της……..;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου