Γράφει η Ειρήνη Μ.
Για πολλούς φιλόζωους, ο θρήνος για το θάνατο ενός αγαπημένου ζώου γίνεται ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μας, ένα μεγάλο μονοπάτι. Ακόμα και ψυχολόγοι στο επάγγελμα, που έχασαν το ζώο τους, δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι συνέβη, το γιατί, το πώς.
Άλλοι άνθρωποι μπορεί να το ''ξεπεράσουν'' σε μερικές εβδομάδες και να είναι κάπως καλύτερα. Άλλοι πάλι μπορεί να θρηνούν για έναν χρόνο, να ψάχνουν ίδιο ζώο (εμφανισιακά) ή να πάθουν κατάθλιψη.
Δεν υπάρχει όμως αντικαταστάτης.
Οι άνθρωποι δεν μπορούν να πιστέψουν πόσο δεμένοι είναι με το σκύλο ή τη γάτα τους, μέχρι που τα χάνουν, μέχρι που πεθαίνουν.
Κάποιοι δηλώνουν ότι δεν έκλαψαν τόσο, όσο για το ζώο, ούτε όταν έχασαν κάποιον από τους γονείς τους.
Το κλάμμα φυσικά είναι η πιο συνήθης εκδήλωση, όταν η απώλεια είναι πρόσφατη. Το 75% των ανθρώπων που έχασαν ένα ζώο μάλιστα μερικές φορές ντρέπονται που νιώθουν τόση θλίψη για ένα ζώο, και όχι για έναν άνθρωπο.
Οι λόγοι όμως είναι απόλυτα κατανοητοί. Δεν μπορείς να έχεις την ίδια φυσική επαφή με τον άνθρωπο, όπως με το σκύλο. Τα ζώα δεν έχουν όρια, σε ακολουθούν παντού, ακόμα και στο μπάνιο και είναι σιωπηλά δίπλα σου όταν είσαι ευάλωτος.
Μέρος των εγκεφάλων μας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στην παρουσία ή την απουσία ενός ζώου από το χώρο μας. Όταν ο σκύλος που τη μια στιγμή χοροπηδούσε γύρω σου, δεν είναι πια έξω από την πόρτα, αυτό αποτελεί μια καθημερινή, επίπονη υπενθύμιση της απώλειας, είτε έχεις άλλα ζώα, είτε όχι.
Οι άνθρωποι που χάνουν ένα ζώο, πονούν τόσο πολύ, που μπορεί στην αρχή να πουν ότι δεν θέλουν να το ξαναπεράσουν.Ότι όλη η ευχαρίστηση που είχαν από το ζώο τους σβήστηκε από τον πόνο που αισθάνονται. Κι έτσι λένε ότι δεν θέλουν να ξαναπάρουν ζώο.
Δεν μπορούμε να έχουμε ένα ζώο για όλη μας τη ζωή, αφού ζουν 15-20 χρόνια. Ούτε όμως μπορούμε ποτέ να βρούμε το ίδιο ζώο. Ακόμα και αν πάρουμε την ίδια ράτσα, το ίδιο χρώμα, το ίδιο φύλο, κανένα ζώο δεν θα αντικαταστήσει το προηγούμενο. Συνήθως, εάν βιαστείτε να πάρετε νέο ζώο, μπορεί να έρθετε αντιμέτωποι με αισθήματα αρνητικά.Κανένα κουτάβι ή γατάκι δεν θα σας αρέσει, κανένα δεν θα βρίσκεται όμορφο ή χαριτωμένο, τουλάχιστον όχι όσο το προηγούμενο ζώο σας.
Όταν χάσεις ένα ζώο, δεν θες απλά να γυρίσει πίσω το ζώο σου, αλλά όλη η παλιά ζωή σου, οι συνήθειες μαζί του.
Απ' την άλλη για κάποιους ανθρώπους ένα νέο ζωάκι, τους δίνει κάτι να ασχοληθούν και υποστηρίζουν ότι τους βοηθά.Αν είστε έτοιμοι γι αυτό, απλά θα το καταλάβετε.
Μερικοί άνθρωποι νιώθουν ένοχοι που βλέπουν ότι είναι σε θέση να μεταφέρουν τη στοργή τους τόσο γρήγορα σε ένα άλλο ζώο. Έτσι μπορεί να παραμελήσουν το νέο ζώο ή ακόμα και να το επιστρέψουν...Οποτε και αν πάρετε ένα νέο ζώο, είτε είστε έτοιμοι είτε όχι,οι ψυχολόγοι συμβουλεύουν να του μιλάτε και να του λέτε για το ζώο που πέθανε.
Το ζώο μπορεί να μην καταλαβαίνει τη γλώσσα σας όμως αυτό θα σας δέσει με το νέο σας σύντροφο, αφού τα ζώα νιώθουν τα συναισθήματα μας και θα θέλουν να σας προστατεύσουν.
Πηγή: adespoto.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου